Tuesday, September 16, 2014

Luahan hati tah ke berapa..

Macam biasa lah bila malam-malam macam nih. Feeling lebih dari biasa. Sekarang tinggal lagi 1 bulan lebih untuk aku settle semua. Habiskan praktikal aku kat shah alam nih. Kisah kat mana aku praktikal tu tak payah la tau sebab aku kalau boleh tak nak sesiape tau aku ade kat mana kat shah alam nih. Biase lah ahah alam vegas darul salam. Bosan. hati aku macam sedih plus sayu. Ada satu persoalan yang sampai sekarang aku tak tau kenapa selalu jadi kat diri aku. Kesah nye dapat layanan macam sampah. Nak kata aku ni sampah sangat, tak la jugak. Tapi pelik mana-mana lelaki yang approach aku mesti malu kenal aku. Dalam perkataan lain, aku nih nobody untuk dia. Kecik hati terkilan semua bercampur baur. Dulu-dulu pun sama, sekarang pun sama. Aku selalu rasa down bila mana orang selalu tanya perihal aku punya status dengan seseorang nih. Aku pernah giveup. Aku cakap terus terang, aku rasa kalau kau dah tak perlukan aku dalam hidup aku, dari aku makin sayang kat kau bertahun-tahun tapi end up kau sakit kan hati aku, lebih baik kau buang aku sekarang. kita tak payah nak bertanya khabar. Tak perlu macam kita baru-baru kenal dulu. Hati aku sebak. Sakit sangat. Setiap kali aku meluahkan macam tu, nanti mulalah aku dipujuk. Keluar tapi hambar. Entah la, aku pun tak tau ape silap aku dulu sedangkan aku yang banyak kali terkena dan dibuang macam sampah. Macam alas kaki pun ada. Bila rasa nak guna kau cari. Bila masa kau tak perlu aku kau tak endah. Prinsip aku senang, kau dah menyampah dengan aku cakap je awal-awal. Aku boleh terima dari aku bertahun-tahun dengan kau berstatuskan macam ni tapi akhirnya kau pilih orang lain. Penat. Aku takut makin lama aku makin berdendam. Perangai manusia berubah-ubah. Yang baik pun boleh jadi jahat. Terkadang aku terasa malu dengan diri sendiri. Bila ada kawan-kawan bertanyakan status aku dengan seseorang yang seperti seseorang yang istimewa. aku kena tebalkan muka. KAWAN.